Перевод: со всех языков на турецкий

с турецкого на все языки

çan çalmak

  • 1 toll

    n. çan sesi, saatin çalması, geçiş parası (köprü vs.), yol parası, yer parası, telefon ücreti, pay, değirmen hakkı
    ————————
    v. çalmak, çan çalmak, gong çalmak
    * * *
    1. vergi ver (v.) 2. geçiş parası (n.)
    * * *
    I [təul] verb
    (to ring (a bell) slowly: The church bell tolled solemnly.) ağır ağır çalmak
    II [təul] noun
    1) (a tax charged for crossing a bridge, driving on certain roads etc: All cars pay a toll of $1; ( also adjective) a toll bridge.) geçiş ücreti
    2) (an amount of loss or damage suffered, eg as a result of disaster: Every year there is a heavy toll of human lives on the roads.) (ölü-yaralı) sayısı, hasar boyutu

    English-Turkish dictionary > toll

  • 2 sonner

    I
    v i
    çalmak

    Le téléphone sonne. — Telefon çalıyor.

    II
    v t
    1 faire tinter çalmak
    2 appeler zile basıp çağırmak
    3 l'heure zil çalmak

    La pendule a sonné midi. — Saat onikiyi vurdu.

    Dictionnaire Français-Turc > sonner

  • 3 გარეკვა

    f.
    1. silkelemek
    2. araç sürmek
    f.
    telefon etmek, zil çalmak, çan çalmak
    i.
    telefon etmek, zil çalma, çan çalma

    Georgian-Turkish dictionary > გარეკვა

  • 4 бить

    vurmak,
    dövmek; dayak atmak,
    yumruk atmak,
    tekme atmak,
    tekmelemek
    * * *
    несов.; сов. - поби́ть, проби́ть, разби́ть
    1) тк. несов. vurmak; dövmek

    бить по мячу́ — topa vurmak

    бить по воро́там — спорт. şut çekmek / atmak

    бить штрафно́й (уда́р) — спорт. ceza vuruşu çekmek

    бить кры́льями (о птице)kanat çırpmak

    бить в дверь кулако́м — kapıyı yumruklamak

    (здесь) бьёт то́ком — elektrik çarpıyor

    во́лны би́ли о бе́рег — dalgalar kıyıyı dövüyordu

    в лицо́ (мне) бьёт ре́зкий ве́тер — sert bir rüzgar yüzüme çarpıyor

    2) сов. поби́ть dövmek, dayak atmak; yumruk atmak, yumruklamak ( кулаками); tekme atmak, tekmelemek ( ногами); kamçılamak ( плетью)

    кто тебя́ поби́л? — seni döven kim?

    3) тк. несов. vurmak; kesmek

    бить за́йца — tavşan vurmak

    бить скот(и́ну) — hayvan kesmek

    бить ры́бу острого́й — zıpkınla balık vurmak

    4) тк. несов. dövmek; vurmak

    бить без про́маха (об охотнике и т. п.)her attığını vurmak

    бить ми́мо це́ли — hedefe isabet ettirememek

    бить из ору́дий по око́пам — siperleri dövmek

    би́ли зени́тки — uçaksavarlar ateş ediyordu

    5) тк. несов. ( об оружии)

    на ско́лько ме́тров бьёт э́тот пистоле́т? — bu tabancanın atımı kaç metre?

    6) сов. разби́ть (посуду, стекла) kırmak

    разби́ть стака́н — bardağı kırmak

    7) тк. несов. vurmak

    бить в бараба́н — davul vurmak / dövmek

    бить в ко́локол — çan çalmak

    8) сов. проби́ть

    бить трево́гу — alarm işareti vermek

    про́би́ли отбо́й / вече́рнюю зо́рю — yat borusu öttü

    9) сов. проби́ть çalmak

    бьёт оди́ннадцать — saat on biri çalıyor

    про́би́л его́ после́дний час — son saati çaldı

    когда́ про́бил час тяжёлых испыта́ний — ağır sınavlar zamanı gelip çatınca

    10) тк. несов. fışkırmak

    из пробурённой сква́жины бьёт нефть — açılan kuyudan petrol fışkırıyor

    11) сов. поби́ть kırmak

    бить слона́ — шахм. fili düşürmek / almak

    поби́ть реко́рд — rekoru kırmak

    12) тк. несов. tir tir titremek

    её би́ло сло́вно в лихора́дке — sıtma nöbetine tutulmuş gibiydi

    13) сов. поби́ть ( побеждать) yenmek; tepelemek; üstün gelmek ( брать верх)

    бить врага́ — düşmanı tepelemek

    ••

    бить себя́ (кулако́м) в грудь — göğsünü yumruklamak

    бить по чьим-л. интере́сам — (birinin) çıkarına dokunmak

    э́то бьёт по карма́ну — keseye zarardır

    бить в глаза́ — göze batmak

    Русско-турецкий словарь > бить

  • 5 toll

    (yol, köprü, vb.) geçis ücreti; bedel; çan sesi, çinlama; isgaliye bedeli; (çan) çalmak

    English to Turkish dictionary > toll

  • 6 chime

    n. madeni borulardan oluşan çalgı, ahenkli çan sesi, melodi, ahenk, uyum
    ————————
    v. çalmak (çan), ahenkle çalmak, vurmak (saat başlarını), uymak
    * * *
    1. çal (v.) 2. çan sesi (n.)
    * * *
    1. noun
    ((the ringing of) a set of tuned bells: the chime of the clock.) ahenkli çan sesi
    2. verb
    1) (to (cause to) ring: The church bells chimed.) ahenkle çalmak
    2) ((of a clock) to indicate the time by chiming: The clock chimed 9 o'clock.) vurmak, çalmak

    English-Turkish dictionary > chime

  • 7 pipe

    n. boru, pipo, kaval, düdük, baca, cıvıltı, kuş sesi, şarkı söyleyen ses, nefes borusu, dev şarap fıçısı (yakl. 400 lt.)
    ————————
    v. boru ile taşımak, boru hattından sevketmek, boru çalmak, kaval çalmak, düdük çalmak, ıslık çalmak, hopârlörle duyurmak, ince sesle söylemek, şeritle süslemek, sutaşı geçirmek
    * * *
    1. boru 2. boruyla taşı (v.) 3. boru (n.)
    * * *
    1. noun
    1) (a tube, usually made of metal, earthenware etc, through which water, gas etc can flow: a water pipe; a drainpipe.) boru
    2) (a small tube with a bowl at one end, in which tobacco is smoked: He smokes a pipe; ( also adjective) pipe tobacco.) pipo
    3) (a musical instrument consisting of a hollow wooden, metal etc tube through which the player blows or causes air to be blown in order to make a sound: He played a tune on a bamboo pipe; an organ pipe.) kaval
    2. verb
    1) (to convey gas, water etc by a pipe: Water is piped to the town from the reservoir.) boruyla taşımak
    2) (to play (music) on a pipe or pipes: He piped a tune.) kaval/gayda çalmak
    3) (to speak in a high voice, make a high-pitched sound: `Hallo,' the little girl piped.) çocuksu bir sesle konuşmak
    - pipes
    - piping
    3. adjective
    ((of a sound) high-pitched: a piping voice.) ince, tiz
    - pipeline
    - piping hot

    English-Turkish dictionary > pipe

  • 8 whistle

    n. ıslık, düdük, ıslık sesi, düdük sesi, rüzgârın sesi, vınlama, boğaz
    ————————
    v. ıslık çalmak, düdük çalmak, ötmek, uğuldamak, vınlamak, ıslıkla çalmak
    * * *
    1. ıslık çal (v.) 2. ıslık (n.)
    * * *
    ['wisl] 1. verb
    1) (to make a shrill, often musical, sound by forcing one's breath between the lips or teeth: Can you whistle?; He whistled to attract my attention; He whistled a happy tune.) ıslık çalmak
    2) (to make such a sound with a device designed for this: The electric kettle's whistling; The referee whistled for half-time.) düdük çalmak
    3) (to make a shrill sound in passing through the air: The bullet whistled past his head.) ıslık/vınn sesi çıkarmak
    4) ((of the wind) to blow with a shrill sound.) vınlayarak esmek
    2. noun
    1) (the sound made by whistling: He gave a loud whistle to his friend across the road.) ıslık
    2) (a musical pipe designed to make a whistling noise.) düdük
    3) (an instrument used by policemen, referees etc to make a whistling noise: The referee blew his whistle at the end of the game.) düdük

    English-Turkish dictionary > whistle

  • 9 hoot

    n. baykuş sesi, yuh, yuhalama, korna sesi, düdük sesi, siren
    ————————
    v. ötmek (baykuş), yuhalamak, çalmak, korna çalmak, bağırmak
    * * *
    1. öt (v.) 2. baykuş sesi (n.)
    * * *
    [hu:t] 1. verb
    1) (to sound the horn of a car etc: The driver hooted (his horn) at the old lady.) korna çalmak
    2) ((of car etc horns, sirens etc) to make a loud noise, as a warning, signal etc: You can't leave the factory till the siren hoots.) çalmak
    3) ((of owls) to call out: An owl hooted in the wood.) ötmek
    4) ((of people) to make a loud noise of laughter or disapproval: They hooted with laughter.) yuh çekmek
    2. noun
    1) (the sound of a car etc horn, a siren etc.) korna sesi
    2) (the call of an owl.) baykuş sesi/ötmesi
    3) (a loud shout of laughter or disapproval.) yuh (sesi), yuh çekme
    - not care a hoot / two hoots

    English-Turkish dictionary > hoot

  • 10 peal

    n. çan sesleri, çanların birlikte çalması, gürleme, gürültü
    ————————
    v. çanları çalmak, çalmak (çanlar), gürlemek (gök)
    * * *
    çan takımı
    * * *
    [pi:l] 1. noun
    1) (the ringing of (a set of) bells.) çan sesleri; çanlar melodisi
    2) (a set of (usually church) bells.) çanlar topluluğu
    3) (a loud noise: peals of laughter/thunder.) gürültü, gümbürtü
    2. verb
    (to (cause to) ring or sound loudly: Thunder pealed through the valley.) gürlemek, gümbürdemek

    English-Turkish dictionary > peal

  • 11 ring

    (zil, vb.) çalmak, çinlatmak; çinlamak, çalmak; zil çalmak; (kulak) çinlamak; (up ile) telefon etmek; etrafini kusatmak, çember içine almak, çan sesi, zil sesi; çinlama sesi; etki, nitelik; halka; çember, daire; yüzük; sebeke, çete, grup; ring

    English to Turkish dictionary > ring

  • 12 knelt

    v. çalmak, matem çanı çalmak, çan ile duyurmak
    * * *
    1. diz çök (v.) 2. diz çöken (adj.)
    * * *
    [nelt]
    past tense, past participle; = kneel

    English-Turkish dictionary > knelt

  • 13 ring

    n. yüzük, halka, çember, hale, ayla, ring, gösteri alanı, pist, bahis oynanan yer, kartel, tröst, çete, klik, çıkar grubu, çan sesi, zil sesi, telefon sesi, çalma sesi, etki, izlenim
    ————————
    v. çalmak, çınlatmak, şıngırdamak, kuşatmak, daire içine almak, çembere almak, halka geçirmek, yüzük takmak, halka biçiminde doğramak, etrafını sarmak, çevrelemek
    * * *
    1. çal (v.) 2. halka (n.)
    * * *
    I 1. [riŋ] noun
    1) (a small circle eg of gold or silver, sometimes having a jewel set in it, worn on the finger: a wedding ring; She wears a diamond ring.) yüzük
    2) (a circle of metal, wood etc for any of various purposes: a scarf-ring; a key-ring; The trap-door had a ring attached for lifting it.) halka
    3) (anything which is like a circle in shape: The children formed a ring round their teacher; The hot teapot left a ring on the polished table.) halka, daire, çember
    4) (an enclosed space for boxing matches, circus performances etc: the circus-ring; The crowd cheered as the boxer entered the ring.) boks ringi; güreş minderi; sirk alanı
    5) (a small group of people formed for business or criminal purposes: a drugs ring.) çete, şebeke
    2. verb
    ( verb)
    1) (to form a ring round.) etrafını çevirmek/kuşatmak
    2) (to put, draw etc a ring round (something): He has ringed all your errors.) daire içine almak
    3) (to put a ring on the leg of (a bird) as a means of identifying it.) halka takmak
    - ringlet
    - ring finger
    - ringleader
    - ringmaster
    - run rings round
    II 1. [riŋ] past tense - rang; verb
    1) (to (cause to) sound: The doorbell rang; He rang the doorbell; The telephone rang.) çalmak
    2) ((often with up) to telephone (someone): I'll ring you (up) tonight.) telefon etmek
    3) ((often with for) to ring a bell (eg in a hotel) to tell someone to come, to bring something etc: She rang for the maid.) zil çalarak çağırmak/getirmek
    4) ((of certain objects) to make a high sound like a bell: The glass rang as she hit it with a metal spoon.) çınlamak
    5) (to be filled with sound: The hall rang with the sound of laughter.) çınlamak, çın çın ötmek
    6) ((often with out) to make a loud, clear sound: His voice rang through the house; A shot rang out.) çınlamak
    2. noun
    1) (the act or sound of ringing: the ring of a telephone.) çalma (sesi)
    2) (a telephone call: I'll give you a ring.) telefon etme
    3) (a suggestion, impression or feeling: His story has a ring of truth about it.) etki, izlenim
    - ring back
    - ring off
    - ring true

    English-Turkish dictionary > ring

  • 14 perish

    v. ölmek, can vermek, çürümek, bozulmak, yok olmak, donmak, kırağı çalmak
    * * *
    öl
    * * *
    ['periʃ]
    (to die, especially in war, accident etc: Many people perished in the earthquake.) ölmek, can vermek

    English-Turkish dictionary > perish

  • 15 წკარუნი

    f.
    çalmak, çınlamak (çan v. s.)
    i.
    (çan, zil veya çıngırak) sesi, çınlama

    Georgian-Turkish dictionary > წკარუნი

  • 16 Glocke

    Glocke <-n> ['glɔkə] f
    1) ( in Kirchen) çan; (Schiffs\Glocke) kampana, çan;
    etwas an die große \Glocke hängen ( fig) o ( fam) davul çalmak, bir şeyi herkesin duyabileceği biçimde ortalığa yaymak
    2) ( dial) ( Klingel) zil
    3) (Käse\Glocke) fanus

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Glocke

  • 17 отдавать

    несов.; сов. - отда́ть
    1) врз vermek

    ты о́тдал кни́гу? — kitabı geri verdin mi?

    отдава́ть кому-л. долг — borcunu vermek

    за кого́ он о́тдал дочь? — kızını kime verdi?

    он о́тдал свой дом бра́ту — evini kardeşine verdi / bıraktı

    отдава́ть прика́з — bir emir vermek

    отдава́ть кого-л. под суд — mahkemeye vermek

    отдава́ть жизнь за что-л. — bir şey için / uğruna can(ını) vermek / feda etmek

    за ско́лько ты о́тдал свою́ маши́ну? — arabanı kaça verdin?

    отдава́ть я́корь — мор. demiri funda etmek

    он о́тдал ладью́ за слона́ (бе́лых) — kalesini beyazların filine teslim etti

    2) тк. несов. ( иметь привкус) tadını vermek, çalmak; kokmak ( иметь запах)
    3) ( об оружии) (geri) tepmek

    Русско-турецкий словарь > отдавать

  • 18 jaw

    n. çene, ağız, can sıkıcı öğüt, nasihat faslı, gevezelik, dırdır, vırvır, azar
    ————————
    v. çene çalmak, uzun konuşmak, sıkıcı konuşmak, öğüt vermek (sıkıcı), boş konuşmak
    * * *
    çene
    * * *
    [‹o:]
    1) (either of the two bones of the mouth in which the teeth are set: the upper/lower jaw; His jaw was broken in the fight.) çene kemiği
    2) ((in plural) the mouth (especially of an animal): The crocodile's jaws opened wide.) çene

    English-Turkish dictionary > jaw

  • 19 jingle

    n. şıngırtı, çan sesi, çınlama, kısa ölçüsüz şiir
    ————————
    v. şıngırdamak, çalmak, çınlamak
    * * *
    1. şıngırdat (v.) 2. şıngırtı (n.)
    * * *
    ['‹iŋɡl] 1. noun
    1) (a slight metallic ringing sound (made eg by coins or by small bells): The dog pricked up its ears at the jingle of its master's keys.) şıngırtı, cıngırtı
    2) (a simple rhyming verse or tune: nursery rhymes and other little jingles; advertising jingles.) cıngıl
    2. verb
    (to (cause to) make a clinking or ringing sound; He jingled the coins in his pocket.) şıngırdatmak

    English-Turkish dictionary > jingle

  • 20 lift

    n. kaldırma, teleferik, yükseltme, asansör, yardım, arabasına alma
    ————————
    v. kaldırmak, yukarı kaldırmak, yükseltmek, topraktan çıkarmak, çalmak, yürütmek, germek, kalkmak, havalanmak
    * * *
    1. kaldır (v.) 2. kaldırma (n.)
    * * *
    [lift] 1. verb
    1) (to raise or bring to a higher position: The box was so heavy I couldn't lift it.) kaldırmak
    2) (to take and carry away: He lifted the table through into the kitchen.) kaldırıp taşımak
    3) ((of mist etc) to disappear: By noon, the fog was beginning to lift.) kaybolmak, dağılmak
    4) (to rise: The aeroplane lifted into the air.) yükselmek, kalkmak
    2. noun
    1) (the act of lifting: a lift of the eyebrows.) kaldırma
    2) ((American elevator) a small enclosed platform etc that moves up and down between floors carrying goods or people: Since she was too tired to climb the stairs, she went up in the lift.) asansör
    3) (a ride in someone's car etc: Can I give you a lift into town?) arabasına alma, bedava götürme/biniş
    4) (a raising of the spirits: Her success in the exam gave her a great lift.) moralini düzeltmek

    English-Turkish dictionary > lift

См. также в других словарях:

  • çan çalmak — herkese bildirmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • çan — is. İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden araç, kampana Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı. F. R. Atay Birleşik Sözler çan çan çan çiçeği çan kulesi cankurtaran çanı kilise çanı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kampana çalmak — gemi, istasyon vb. yerlerde belirli vakitlerde çan çalmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • NAKS — Nakletmek. * İfsad etmek, bozmak. * Evmek. Acele etmek. * Kimseye lâkap takmak. * Ayıplamak. * Kilise çanını çalmak. Çan çalmak, çana vurmak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • Ney (Turkish) — This article is about the Turkish flute. For the Arabic version, see Ney. Turkish Shah Ney The Turkish ney reed flute, together with the Turkish tanbur lute and Turkish kemençe fiddle are considered the most typical instruments of Classical… …   Wikipedia

  • kampana — is., İt. campana 1) Çan 2) Tekerleğin dingil üzerindeki fren mekanizması Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kampana çalmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»